Bir gün, sen de vurulursun sevgili... Hem de en solundan!Âniden ve zamansız...
Düşersin, bakışlarının kaldığı yerde...
Ve ben, yalnızlığa hüküm giydim; suçluyum...
Günlerdir bekliyorum, beni alıp götürecekleri günü. Müebbetmişim; öyle diyordu aşk savcısı...
"Karar: Müebbet!" dediğini duymuştum en son!
"Sakin ol, af çıkar" sözlerini duymamışım.
Azaltılabilirmiş hükmüm.
Bekliyorum...
Bir ömür beklemek gerekecek, biliyorum; ama gelirken ümidimi cebime saklamışım.
Kaybetmemişim onu her şeye rağmen...
Sen de vurulursun bir gün sevgili...
Beni bırakırken, gölgeni unuttuğun o yerde; ansızın...
Vurulurken sen, tutuklar seni pişmanlığın.
Müebbet ettiğin için beni, sen de sorgulanırsın elbet.
Bilesin, müebbet vermez savcı... Sana idam var sevgili...
Saadet Bayri
1 yorum:
nasıl bir yürek diye düşündüm okurken tüm yazılanları,
nasıl böyle bir yürek hapsolabilir dedim bu sözlere gelince..
uçurtmaya takmalı böyle bir yüreği,
tüm çocuklar biraz nasiplensin diye..
hem artık kimse uçurtmaları da vurmuyor=)
Yorum Gönder