10.1.14

Yinelenen yeni bir başlangıç


Hayata yeni bir başlangıç yapmak, düşüncede çok kolay; ama pratikte zordur.

Önce gemileri yakmak gerekecek ki, geriye dönüp bakmasın gözler. Sonrası ise tam bir sır. Karşına hangi yol çıkarsa çıksın, ilerleyebilme cesaretini göstermek... Nedendir bilinmez, hepimiz hayatımızın bir ya da birkaç yerinde gitmek istemişizdir bilinmeze. Bütün gemileri yakıp yalnızlığın tadını çıkarmak. Öte taraftan biliriz ki, gitmekle gidilmez; aklımız ve kalbimiz kalır koskoca bir mazide… Sonra Tevfik Fikret gibi deriz ki “Viran olası hanede
evlâd-ı ıyal var”.  

Bazı kararlar, sadece alınmak için vardır. Çünkü yüklerimiz arttıkça, daha bir zorlanırız karar alırken… Öyle ki teslimiyetle inandığımız ölüm bile erkendir her an bizim için. Zira nefret yerine kalbimizden taşan şefkat oluk oluk olunca hayalimizde, “seni şimdi anlıyorum” demek istediğimiz siluetlerin isimleri değişir. Dahası, vaktiyle çok kızıp, gönül koyduklarımıza hak verme ihtiyacı kemirir içimizi.


Uzmanlar önemli kararları sabah uyandığımızda almamızı salık verirler. Onlar gece alınan kararların, uygulanması en zor kararlar olduğunu her ne kadar dillendirseler de karar alıcının, ruh halinin hangi saat ve mevsimle birebir uyuştuğu daha önemlidir bence. Zira ruhun tayin ettiği bakış açısının rotasına bağlıdır, kişinin kararlı oluşu.


Aslında her yeni başlangıç, hayalin yol aldığı istikamette yinelenen adımların daha bir kararlı sayımından ibaret. Böyle düşünülmezse, “başlanmak istenen yerden bir arpa boyu bile yol alamamak” düşüncesinin kıskacı hayatı çekilmez kılar. Yani ki, her yeni gün yeniliğiyle göz kırparken, esasında yinelenen bir akışın sükûn halindeki ahengini de duyurur bize. Nitekim hiçbir ânımız bir öncekiyle aynı değilken, yinelenen bir akışın demdemesi neden olmasın? Öyle düşünmemek “yeni” kelimesini bütün “sevdiklerimiz ve maziyi harcamak” olgusunu beraberinde getirmez mi? 


Unutmayalım, “yeni bir başlangıç” desek de nereye gidersek gidelim, delice özlediklerimiz sol yanımızda hep sızı olarak kalacaktır. “Acaba ne yapıyor şimdi?” sorusu içimizi kemirirken, “Nereye gidersen git bütün geçmişin peşinden gelecektir” düşüncesi, ensemizde durmaya devam edecektir. 
Peki ne yapmalı? Önceliklerimizi belirlemeli ve bu öncelikler için hatıralar biriktirmeye çalışmalı... Ve bilinmeli ki… Yaşarken, yürüdüğümüz yol aynı. Değişense… O yolda yürürken, yinelenen hayal ve arzularımıza yüklediğimiz anlam ve değerdir.

Saadet Bayri