9.10.11

Sen Gittin...

 sen bakınca bir şehirde mutluluk kanatlanırdı. 
en acılı kadınlarıın içine aniden bir ferahlık düşerdi.
küçük bir çocuk kaybettiği bez bebeğini bulur gülerdi.
sen ki gülünce kelebeklere bir gün daha verilirdi.
kirpiklerimden damla damla huzur dökülür, yanaklarım al al olurdu.
ve sen gidince..
yıldızlar kayardı gökyüzünden…  bu şehir zifiri karanlığa düşecek diye korkardım. 
bütün çocuklar uykuya dalar ve bir sessizlik sarardı geceyi
yalnızlık çığlık çığlığa saçlarını yolar, ellerim üşürdü
umudum seni bulmak için şehri terk eder
Güneş doğmak için umudu beklerdi.
saadet bayri