27.1.12

Seni Beklerken Eridim

Şimdi sen yoksun, avazı çıktığı kadar bağırıyor rüzgar. Penceremi zorluyor yokluğun. Bilsen bu kaçıncı idam mangasıdır döndüğüm. Her seferinde sensizlik vesikam elimde. Düşkünlüğümden aldım iyi hal. 
Bilsen ne çok aradım seni. 
Ben diyeyim yıllar, sen de bir ömür. 
Saymakla biter mi yokluğuna eklenen anlar. 
Soluğunu hisseder mi kefen giyen şu şehir. Bir gülüşün can olur mu yitirilmişliğime.
Söylesene hasretini anlatsam kelimeler kifâyet eder mi? Âh! etsem her nefeste yangınım söner mi? 
Anlatsam şimdi satır satır seni, ben anlattım diyebilir miyim? 
Ya sen, sen anlayabilir misin bu meşakkati?
*
Sen yoksun ya şimdi bütün şehir kefenlendi. Sükutu giyindi ağaçlar. Yeminle kapadı dilini dalgalar.
Tez gelmeye bak sen yinede, ne olur ne olmaz. Bu hasretin sağı solu belli olmaz. Bu gece kelimelerden bir urgan yaptım, acabalar caddesinde volta atmaktayım.
"Yokluğunun neler ettiğini anlatamadım gel gör halimi." deme telaşındayım. 
Sen bilmezsin...
Ben seni beklerken uğruna ne cümleler kurban ettim.
Ben sana ne desem bilmem "can" desem canım yanar. "Dost" desem içim kanar. Sen eskiye benzemez yeniyle tarif edilmezsin. 
Öyle bir bendensin ki elim yüreğimde: Ey dost hoş geldin, safa getirdin. Ey halime hal, ne iyi ettin de bana geldin....
Saadet Bayri

3.1.12

Siz Bilmezdiniz


Tanıdığım isimlerin yanına kim olduklarını ekleyebildim. 
Onlar anlattıkları kadar biliyorum sandılar.
Oysa ben kelimelerin sırrını bilirdim
**
Aklınızdan geçenleri bilirdim.Yüreğinizden geçenleride.
Ama siz "Anlatsam mı- Anlatmasam mı?" diye kıvranırdınız.
Acabalarınızdan yakalardım.
**
Acısı kalbe vurmuş sırlar gezinirdi gözlerinizde.
Dilinize değmesinden korktuğunuz itiraflar.Oysa hepsini bilirdim.
Korkmayın diye sormazdım.
saadet bayri