Anne, uyan bak bayram geldi.
Yüzünde tuhaf bir sevinç, elinde küçük şekerler… Bak kapıda beni bekliyor. Biraz hüzünlü, biraz kırgın, biraz huysuz bir hâli var. Ama olsun, o bayram geldi ve beni bekliyor. Babam camiden döndü mü? Sen her zamanki bayram yemeğimizi yaptın mı? Burnuma kokular gelsin diye bekliyorum. Bugün erkenden uyanmam gerekiyor, biliyorum.
Anne bayram geldi, bak.
Başucumdaki bilmem kaçıncı kez denediğim elbisem, alımlı çalımlı giyilecek. Ayakkabılarım, hani yalvar yakar aldırdığım ayakkabılarım, tam yatağımın kenarında duran… İşte bugün onlar da ben istemeden çıkmayacak ayaklarımdan.
Anne koş, bayram geldi.
Mahallenin bütün çocukları kapıda. Haydi ver şekerleri, götüreyim doldursunlar poşetlerine ve ben de gideyim onlarla birlikte, bayramı tüm neşesiyle yaşamaya. Arada şekerlerimizi sayalım, bazen yemek için mola verelim. Olmadı, değiş tokuş yapalım. Sonra poşetimizin ağırlığıyla mutluluktan uçalım.
Anne hâlâ fark etmedin mi, bayram geldi.
Bak işte şu sokağın başında göz kırpıyor, çocukluğumun kolunda. Sokaklarda, ellerinde bir sürü şekerli kahkahalarıyla beni kıskandırıyorlar. Ben de gitsem mi anne? Beni yeniden alırlar mı aralarına? Yoksa şu uzayan boyumdan şikayet mi ederler? Yoksa bu kadar hüznümle beni istemezler mi? Yaşım tutmuyor diye koşarak giderler mi yanımdan? Sahi koşsam, tüm öğrendiklerimin üzerine basarak yetişebilir miyim arkalarından? Tüm masumiyetimi yol yapsam, adımlarımı çok atar mıyım? “Ne sanıyorsun sen kendini?” dedikleri bencilliğin engellerine takılıp düşmez değil mi çocuksu hâlim.
Anne bayram geldi, diyorum.
Haberin yok mu anne, unuttun mu yoksa? Ellerime kına yakmadın. Bu sabah, kırmızı oldu mu, diye erkenden uyanamadım. Peki, ellerimdeki kınam olmadan bayram gelir mi anne? Hani evimize astığın balonlar anne? Babamın şen kahkahası ve kardeşlerimin eğlenesi hâlleri…
Söylesene anne…
İnsan büyünce, bayram gelmiyor mu? Ya da bayram büyüklere gelmez mi? Çocuklar hâlâ aynı heyecanı bir yerlerden bulup içine yerleştiriyor da, ben neden bu bayramda farklı hissediyorum anne?
Anılar anne, anılar.
Bayram anılara sığar mı? Hatıralarımdan kaç bayram düşer elime? Ya da ben kaç bayram sonra büyüdüm anne? Büyümek çok güzeldi de ben neden bayramda büyüdüm anne? Hep küçük kalsaydım ya bayramlarda…
Nasılsa büyürdüm işte, yaşam denen acı tecrübelerle…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder