Sessizlik uyandı çığlıklarımdan...
Gece karartıp görüş alanımı, gittiğin yolun üzerine siyah perde çekti.
Çıkmaz sokaktan çıkageldi uykular, dayandı gözlerimin surlarına. İnat etti kirpiklerim, o gözleri görmeden kapanmayacaklar.
gece...
ben..
sen..
üç kişiyiz yine...
Bu kaçıncı seferin, dönüşü olmayan. Giderken zamanın ayaklarını kırdın, olduğu yere düşmüş kalkamıyor yerinden.
Başını dayamış gecenin sırtına, bu kente güneşi göstermiyor.
Unutma! gece dönmüşse zamana sırtını, hakkımda ki müebbed kararı hüküm giymiş demektir.
Seni bekleyen kalbim, İpin ucunda asılı şimdi...
saadet bayri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder