Gözlerim buğulanıyor tüm dönüşlerimde. Yalnızlığım mı?
Yoksa hüznüm mü? İçimi bu kadar titreten…
Bilemiyorum.
Şimdilik tüm günlerim gidişinin ertesi. Bu sebepten bütün şaşkınlığım. Küçücük keşkelerim var. Birbirine değip büyümüş. Geçmişimin satır aralarına dağılmış tövbelerim var. “Bir daha mı?” Dediğim galeyanlarım.
Tuttuğum her bir keşkem, bir su gibi kayıyor avuçlarımdan.
Kırılmış bir bardak gibi tüm yaşayamadıklarım.
Ne kadar “yeniden” deyip başlasam ertelediklerime, iğreti duruyor hep yüreğimin üzerinde. Ağlamayı değil, ağlamamayı öğrendim ya, yeter. Senden sonra en çok bu mağrur hüzün yakıştı bana.
Ne kadar “yeniden” deyip başlasam ertelediklerime, iğreti duruyor hep yüreğimin üzerinde. Ağlamayı değil, ağlamamayı öğrendim ya, yeter. Senden sonra en çok bu mağrur hüzün yakıştı bana.
Kayıp bir şehirden dönüyorum.
Halimi görmek için değil, görmemek için kaldır ellerini semaya.
Bil !
Bir bakışım kıyametin olur bundan sonra...
Bir bakışım kıyametin olur bundan sonra...
saadet bayri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder