10.1.09

"Unuttum" derken hatırladım

Desem ki aşklar yarım kaldığı için özlenir.
Yalan...
Aşk yaşandıkça özlenendir.
Rüzgar değildir içimi harlayan, özlemindir her akşam pencereleri zorlayan. Kavuşmak aşkın nefesi olsa da, kavuşamamak ecel sedyesinde can çekişmek bilesin. "Ha geldi, ha gelecek.." derken bir türlü son nefesi verememektir göresin.
Desem ki kış geldi, havada dondurucu bir soğuk, insanlar evlerinden çıkmıyor. Kediler hariç... Bu şehrin en cesuru onlar... Kediler, her şeye inat yine aynı asaletiyle bak oradalar. Ne açlık, ne soğuk, ne başka birşey isyan ettirip, intihar ettirmiyor onları...
İşte aşk böyle bişey sevgili. Tüm zorluklara rağmen, aynı yerde durabilmek...
Küçükken karlı havalara aşıktım çünkü annem karlı havalarda asla dışarı bırakmazdı. Ama ben yine de penceremin kenarına oturur, saatlerce izlerdim arkadaşlarımı. En üyük hayalimdi; kara dokunup kardan adam yapmak..
Olmadı..
Şimdilerde çok kar yağdı, defalarca karda yürüdüm, hatta koşup, yuvarlandım. Kardan adamlarım bile oldu kocaman kocaman. Ama hiçbiri o pencereden bakan çocuğun içindeki özlemi azaltmıyor, hiçbiri o zamanki kadar tatlı ve güzel olmayacak, olmuyor da.
Aşkta öyle...
İlk defa seversin birini, belki kavuşamazsın, belki hiç duyuramazsın, yer bitirirsin kendini... Sonra aradan zaman geçer hafta ay yada yıl her neyse... Belki çok sevdiklerin olur, seni çok severler. Ama yine de dönüp "Ondan çok sevdim." derken, karşılaştırdığın da hala odur.
Ve bilirsin hiç bir aşk, artık onun gibi olmayacaktır. Mazinin en görkemli yerine kurulup, her seferinde karşına çıkacaktır. Aşk "unuttum" derken başlayandır..
En olmayacak yerimizden yara alırken, akan sızıntıyı görmemeye çalışırken. Hiç olmayacak şeylere gülerken, kahkahalarının arasından, bir damla sessizce akar gözlerinden.
İşte odur, sevgilinin adını yazan yanaklarına. Gülümserken akan damlalardır, haber veren ondan sana. Gecelerce döktüğün yaşlar acizliğini anlatır.
Ama o damla "sevmiştim" der, kıvrıla kıvrıla...
saadet bayri

2 yorum:

Adsız dedi ki...

ewet sevdim, hemde çok.... Ama bunu ona bir kere bile söyleyemedim, söyleyemiyeceğim belki de... aşk yakar insanı, bu yüzden kızıyorum... insan aşık olduğuna kızar mı hiç diyeceksin ama öyle... Kelimeler boğazında düğümleniyorsa, için yanıyor kahrediyorsa olmayacaklar seni mahvediyorsa işte o zaman aşk seni kızdırır, kırar, döker, bitirir....

Bana Bir Masal Anlat dedi ki...

Sevmek; cennet nimetini dünya da tatmak. Diyorum ben.
İnsan aşık olduğuna kızar,"başka kişi kalmadı mı?" diye yer bitirir kendini. Ama yüreğin dizgini yok ki, yanlış yerlere giderken "hop" diyerek tutup çekesin.
Eğer imkanınız varsa söyleyin "sevdim" dediğiniz kişiye. Belki korkularınız hakikatsizdir.
Sürekli tevekkül etmeye çalışın, yüreği veren, ona uygun olanı verecektir elbet..
Dua ile..