Sukutun kapısındayım bugünlerde.O kadar çok şey var ki içimde birikip, dilime kadar gelen. Ama hiç birini anlatamıyorum. Bir kargaşa ruhumda. Hafızamın çeperlerine kadar gelen kaçaklar var. "Söylenmemesi gerekenler" mahzenine sakladığım kelimeler, kopartıp zincirlerini gelmişler sınırıma.
Sınanmaktayım biliyorum.
Bu başka bir hiddet.
Konuşursam hiçbir şey kararında kalmayacak bu defa, taşlar galeyana gelip, harekete geçecek.
Sabır tavsiye ediyorum, hiç tanımadığım yanıma. "Sabır kalmadı" diyor, ayrık bir ses. Hatırlıyorum: sabır sabrın bittiği yerde başlar.
Sabrın kullanılması gereken an, bu an. Biliyorum.
Sukutun kapısına gidip gelen elimi tutup, kapıyı çalıyorum. Kapının açılmasını beklerken: kapıdan dönen nicelerinin kervanına katılmak için aldığım bileti, yırtıyorum.
Saadet BAYRİ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder