Yalnızlığım kadar sevdim seni sevgili. Geceyle sabahın buluşacağı an kadar karanlıktı içim. Seni severken, içimi seninle aydınlatıyordum. Elinde bir mum ışığı, ben sevdikçe sen titriyordun. Hangimiz cesurduk bu aşkta, hiç bilmiyordum. Biliyordum da itiraf etmemek için, içimin ağzını tutuyordum.
Ey sevgili
Seni sevdiğim zamanı duvara çentikledim. Kaç zamandır değişmedi takvim, geldiğin sayfada bekletiyorum. Her aya geldiğin günden başlıyorum. Bir bıçak gibi saplandı adın içime... Bütün yüzlere "sen" diye bakıyorum. Ve sen olmayan her yüzde bir kere daha yitiyorum.
Heyhat!
Şu koca şehirde bir tek yüzde, seni bulamıyorum.
saadet bayri
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder