1.1.08

Vakitsiz Zamanlar

"uzun cümleler kuracak kadar vaktim yok." dedi adam.
"Olsaydı mutlaka yazardım."
Kız sustu. İçinden gemiler kalktı, sonra tren vagonları geçti bir bir.
Ne varsa yüreğinde misafir ettiği, gelen yolculara özenip gittiler.
Kelimelerin en derinini alıp içine, yutkundu kız. "biliyorum." dedi.
en ürkek sesiyle tekrarladı: " biliyorum çünkü sen vakitsiz zamanların gencisin. Bu sebeple benim vakitli zamanıma hep geç kalıyorsun. hesap sormaya hakkım yok biliyorum. Sorsam hemen, elinde ki bastonunla gelen her cümlenin başını kırıyorsun. Bu sebeple bütün kelimeler sana yazılmamak için yalvarıyorlar. Ne zamandır sana hiç bir cümle kuramıyorum. Kelimelere olan şefkatimden.
Alayamazsın neden bu kadar dilsizim."
saadet bayri

1 yorum:

Adsız dedi ki...

MERHABA BLOĞUNUZ ÇOK GÜZEL BU ŞİİRİNİZDE ÖYLE.. YÜREĞİNİZE SAĞLIK..