kar altından çıkar, her zemherirde...bütün çiçeklerin bırakıp gittiği bir zamanda açar gözlerini.
semaya olan aşktır, onu bu kadar çileye razı eden.
belki kıştır, belki soğuk, belki ömrü bir saatlik olacaktır ama o razıdır herşeye.
ermelidir muradına, görmelidir sevdiğini en imkansız anda.
bütün ağaçların, en dayanıklı köklerin bırakıp gittiği yerde,
dimdik ayaktadır o.
elleri üşüsede, donmuş olsada yaprakları...
semaya aşıktır o, aşk için göze almıştır her fedakarlığı.
baktıkça unutur tüm acılarını,
baktıkça içi ısınır.
yaşam tazelenir onun mağrur duruşunda..
ümidini yitirmeden "bismillahla" çıkar toğrağın üzerine.
ve tamamlar vuslata giden yolculuğunu.
onu sadece şefkate ve sukunete dokunmuş olanlar anlar..
gülümeseyerek seyrederler, sarıya duran beyazlarını.
s.b.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder